I'm on my way!

راضیم از این خستگی های خوب. از این خستگی هایی که صبح تا شب بدون وقفه ادامه دارند. از این خستگی هایی که باعث می شوند همین که سرت را میگذاری روی بالش خوابت ببرد. از این هایی که باعث می شوند میان درگیری های روزانه ات یک لحظه بایستی، به بازتاب تصویرت در شیشه نگاه کنی و همراه با آهنگی که داری زیر لب زمزمه می‌کنی بخندی و از سر بگیری دست و پنجه نرم کردن با یک مشت تست شیمی دیگر را.

پنی یک:

حتی از این مدل خستگی هایی که باعث می شوند فعل جمله هایت را غلط بنویسی و بر باد بدهی تمام آن چه را که در این سال ها کتاب زبان فارسی قصد داشته است. :D