کبود شدیم از خنده!
و وایت برد نوشتن که فردا کلاسای پژوهش سرا برگزار میشه. نازنین با چشمای خمار رو به من: معلمش کیه؟
من با بیحوصلگی: عمم!
نازنین رو به مائده: معلم کلاسا عمه آیداست!
مائده رو به ردیف عقب: بچه ها می دونستین معلم کلاسا عمه آیداست؟
سنا رو به من: حالا چجوری درس میده؟!
و این گونه بود که نحوه ساختن شایعه کشف شد! :|
یکی از بچه ها هست موقع صدا زدن معلما همچین " خانــــــــــــوم! " صداش میکنه، بعد بچه ها بهش میگن برو که دانشجوی الف دانشگاهی! بعد به منم میگن هر ترم رد میشی با این وضعت! :| دیگه شما اوضاع رو دریابید! :))
معلم دینی یه موضوعی رو تعریف کرد بعد نصف بچه ها همین طور " ها؟" وار نگاش کردن. یه کم نگامون کرد گفت " منحرفا خودشونو لو دادن، پاستوریزه هاش نفهمیدن! "
یه نفرم هست تو مدرسه، دقیقا نمیدونم چیکار میکنه از بس که علاف داریم تو مدرسه! ولی مثلا کافیه بری یه ورقه دستش بدی... " دستت درد نکنه، مرسی دخترم، ممنون، واقعا زحمت کشیدی " ـه که می بنده بهت! تازه دایره ی لغات من در اون حد وسیع نرفته هنوز! :))
بعد هرچقدر بعضی از معلما می تونن خوب باشن، این کادر مدرسه میتونن الاغ باشن! امروز یکی از اون بوقیاش اومده به نماینده میگه " نذار اینا حلقه بزنن یه جا، بگن بخندن! یعنی واقعا بوق بهشون، از اون بوق کشدارا!
پنی یک:
خنده های دبیرستانو دوست دارم، به همه چی میشه خندید این جا! حتی به جرز دیوار!
وای بر شما!
همانا فرصتی برای ایمان نیاوردگان، کسانی که با گل اول هلهله کرده و فریادشان در کوی و برزن پیچید.
بدانید و آگاه باشید دشمن حتی با نفرات بیش تر هم قادر به پیروزی نخواهد بود و همانا فرصتی برای ایمان نیاوردگان!
خر ذوق مرگ پاچیده به دیوار!
من ایمان دارم.. من باور دارم! تا وقتی که آدم خودش نخواد! تا وقتی آدم خنده‌هاشو نبازه! تا وقتی آدم جرئت اینو داشته باشه که با مداد نوکی ِ خرگوشی سر کلاس مخوف درس تخصصی بنویسه! تا وقتی از در دانشکده بره تو و با جاخالی دادن از بین ِ دوربین‌ها، با ریتم ِ Time Is Running Out بِشکن بزنه! تا وقتی طی ِ توی سرویس بهداشتی رو ورداره و کنسرت ِ Slow Down سلنا گومز رو واسه دوستای از خنده‌روده‌بُر شده‌ش اجرا کُنه! هیچ سنّی! هیچ‌وقت! وقت بزرگ شدن نیست!
کوچولو جان، نگران نباش! فقط توی این راه باس محکم باشی! اجازه نده آدمای دور و ورت برات تعیین تکلیف کنن. اجازه نده بهت بگن چه کاری درسته و چه کاری غلطه!
شل‌سیلور استاین یه شعر داره. می‌دونی که چقدر طرفدارشم! خلاصه، رفیقمون یه شعر داره که میگه:
درون تو صدایی هست..
که تمام روز در تو زمزمه می‌کند..
"حس می‌کنم این درسته.. می‌دانم این یکی امّا، غلطه!»
نه معلّم، نه واعظ و نه پدر و مادر
نه دوست و نه هیچ آدم عاقلی نمی‌تواند بگوید
چه چیز درست است و چه چیز غلط!
تنها..
به صدای درونت گوش کُن..!
به صدای درونت گوش کُن کوچولو!
گور بابای دُنیا!
خرای خوب!
" من هیچ وقت آدمی خرتر از شماها ندیدم! "
امروز هزاربار این جمله رو تکرار کردم. می دونین کلمه "خر" استفاده های بهینه ی زیادی داره و خب من روزی صدبار از این کلمه استفاده می کنم که فقط معدود آدمایی می تونن بفهمن فرق " معلم خر " با " عجب معلم خریه! " چیه!
همون طور که از شواهد امر برمیاد استفاده های زیادی واسه کلمه خر دارم ولی هیچ وقت کلمه "خر خوب" رو استفاده نکرده بودم و خب اگه انتظار دارین که امروز استفادش کرده باشم اشتباه می کنین! من هنوز فرصت استفاده از این کلمه رو پیدا نکردم. من فقط زل زدم تو چشمای دوتا خر خوب و دلم می خواست داد بزنم "شماها دوتا خر خوبین! " ولی نذاشتن! می بینین حتی فرصت نمیدن ازشون تعریف کنی!
خب امروز درحالی که از پس یه کلاس چرند و یه سردرد چرندتر براومده بودم برای زنگ تفریح پامو از کلاس گذاشتم بیرون و یه ثانیه بعدش صدای غفاری بود که می گفت برم معاونت پایین!
با ذکر سلام و صلوات رسیدم جلوی در معاونت و خیلی مشکوک بود اوضاع! در معاونت بسته بود و اصلا چرا منو صدا نزده بودن بالا؟
آروم درو باز کردم و اتاق تاریک تاریک بود و محض اطمینان به صندلی ناظمم نظری افکندم ولی اتاق کاملا خالی بود که یهو این دوتا خر خوب از پشت در پریدن بیرون و......بهتر از این نمی تونستن غافلگیرم کنن!
خب حدس بزنین چی واسم خریده بودن؟ یه نسخه از خودشون!
الان دوتا پت و مت گنده تکیه دادن به پله های تختم و دماغای گندشون از آینه اتاقم دیده میشن.
هی شما دوتا! دوتا لبخند گنده ی همیشگی کاشتین رو لبم! :)
پاتریک پته، یه جورایی پرروتر به نظر میرسه! :D